Wyprawy Krzyżowe XI XIII wiek.

Zakomy rycerskie

■Templariusze (Zakon Ubogich Rycerzy Świątyni założył około 1118 roku rycerz Hugo de Payns z Szampanii z kilkoma towarzyszami. Na swoją siedzibę otrzymali od króla Jerozolimskiego Baldwina II meczet Al-Aksa gdzie mieściła się świątynia jerozolimska. W 1128 roku na synodzie w Troyes ukonstytuowali się jako zakon. Na czele zakonu stał wielki mistrz ,którego wybierało 13 elektorów : 8 rycerzy, 4 serwientów - braci służebnych i 1 kapelan. Ciałem doradczym wielkiego mistrza była kapituła składająca się z seneszala, marszałka, szatnego, komandora Królestwa Jerozolimy, komandora Grodu Jerozolimy, komandora Akki, Trypolisu, Antiochii. Gospodarką zakonu zajmował się z-ca wielkiego mistrza, seneszal, sprawami wojskowymi zawiadywał marszałek, a skarbnikiem był Komandor Królestwa Jerozolimy. W zakonie byli bracia - rycerze, bracia serwienci (służebni) , kapelani i słuzba oraz rzemieślnicy. W szeregi zakonu mogli czasowo wstepować świeccy rycerze żonaci, jednak nie przysługiwało im prawo noszenia białego płaszcza z czerwonym krzyżem.
■Zakon krzyżacki (Fratres Hospitalis Sanctae Mariae Thetonicorum Jerosolimitanae, Zakon Jerozolimskiego Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego) - utworzony w 1191 r. zakon niemiecki, (W 1525 roku gałąź pruska zakonu dokonała sekularyzacji. Przetrwała część zakonu w krajach związanych z Habsburgami, która nieomal została całkiem skasowana w czasach hitleryzmu - przetrwały nieliczne konwenty. Obecnie zakon, z siedzibą główną w Wiedniu, prowadzi działalność charytatywną ). Strój Krzyżaków charakteryzował biały płaszcz z czarnym krzyżem.
■Joannici (Ordo Militia Sancti Johannis Baptistae Hospitalis Hierosolimitani, Zakon Rycerzy Jerozolimskiego Szpitala św. Jana Chrzciciela) - zwani obecnie Suwerennym Rycerskim Zakonem Szpitalników Św. Jana Jerozolimskiego zwanym Rodyjskim i Maltańskim - zatwierdzony w 1154 r. zakon o charakterze międzynarodowym. Strój joannitów składał się z czarnego habitu i czarnego płaszcza z kapturem, oraz naszytym na ramieniu bądź po lewej stronie na piersi ośmiokonciastymi krzyżem (zobacz: krzyż maltański). W czasie bitwy joannici na zbroję przywdziewali czerwoną tunikę z białym krzyżem łacińskim